Konu Seni Unutmaksa, Ben Yokum...

yine deprem yine deprem yine deprem

nasıl yani şimdi eski antakya Cumhuriyet'in 100. yılına özel ışıklandırılamayacak mı, arsuzun denize çıkan her sokağında Mustafa Kemal'i göremeyecek miyiz?

"Aslında çok vaktim var, içim karışık."

Kendi ile barışık olmayan insanlara birkaç şey söylemek istiyorum. Sahip olduğunuz kilonuzun, burnunuzun, ağız yapınızın, boyunuzun, yüzünüzde bulunan lekelerin, sivilcelerin, benlerin gerçekten hiçbir önemi yok. Evet sizi bunlara göre yargılayacak birçok insan var ama bunun da hiçbir önemi yok. Unutmayın ki kusurlar insanı benzersiz yapar. Aynaya bakarken içinizi de görün ve içinizin güzelliği yüzünüzü aydınlatsın. Kimin ne düşündüğünü kafaya takabilecek kadar uzun bir hayatınız yok. Ve bu hayata sadece bir kere geliyorsunuz. Bu yüzden; kusana kadar yemek yiyin, sizin hakkınızda kötü düşünenlere - bu kişiler çok sevdiğiniz insanlar olsa bile- arka tarafınızla gülün ve kendinizi herkesten çok sevin çünkü sadece sen kendine sırtını çeviremezsin. :)

Ne yalnızlık ne de yalan üzmesin seni

sadece büyük bir lider, geleceği küçük kalplere emanet eder

Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var.

Zülfü Livaneli - Huzursuzluk

bitiyorum her nefeste, ne hâlim varsa gördüm~

inandığın cennette misin küçük ? orada istediğin kadar gülebiliyor musun ?